Από την κατασκήνωση στο μαγευτικό δάσος της ΔΑΔΙΑΣ
Το κτίριο που έμεναν τα πρώτα χρονια οι κατασκηνωτές ήταν δίπλα στο μοναστήρι και είχε απέναντί του τον επιβλητικό βράχο με τον ΣΤΑΥΡΟ στην κορυφή του. Αργότερα οι κατασκηνώσεις των αγοριών μεταφέρθηκαν σε αντίσκηνα μέσα στο άγριο τότε και (σχεδόν) απροσπέλαστο δάσος. Ήταν τότε που τα όρνεα (που αργότερα έκαναν γνωστό σε όλον τον κόσμο το δάσος της Δαδιάς) έκρωζαν πάνω από τα κεφάλια των κατασκηνωτών και κανένας δεν έδινε σημασία. Χρειάσθηκε να τα δουν και να τα ανακαλύψουν ξένοι για να μάθουμε τον φυσικό πλούτο που είχαμε (και που έχουμε ακόμα σε άλλους τομείς ανεκμετάλλευτο..) .Οι κατασκηνώσεις μεταφέρθηκαν το 1968 στην παραλία της Αγ.Παρασκευής στον χώρο που ειναι σήμερα το μοναστήρι.
Ανάμεσα στα παιδια που ηταν από όλο τον Εβρο και φωτογραφίζονται μπροστά στο αντίσκηνό τους είναι και ο Λάκης Αθανασιάδης με τον Μποτονακη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου