Αντίο δάσκαλε...

Με θλίψη πληροφορηθήκαμε πως εχθές το βράδυ 16-1-2018 έφυγε απροσδόκητα από την ζωή ο γνωστός κι αγαπητός συνταξιούχος δάσκαλος Χρήστος Καπετανίδης. Η καταγωγή του ήταν από τον Πέπλο αλλά αγάπησε την Αλεξανδρούπολη από την πρώτη στιγμή που ήρθε. Επί χρόνια διετέλεσε μέλος στο Δ.Σ του αγαπημένου του Συλλόγου, του Εθνικού Αλεξ/πολης. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ο σύλλογος του Εθνικού φτώχυνε. Καλό ταξίδι και καλό Παράδεισο δάσκαλε...

                             1983 Εθνικός - Πάοκ ( στα πλαίσια του κυπέλλου Ελλάδος)

 Εορταστική εκδήλωση του Εθνικού στο "Μοτέλ Αστήρ" το 1987 για τα 60 χρόνια του Εθνικού (1927-1987) επί προεδρίας Γ.Γιαννούτσου

                             Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας στα γραφεία του Συλλόγου το 1983

Αναμνηστική φωτογραφία της Διοίκησης όλων των τμημάτων του ΕΘΝΙΚΟΥ μέσα στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης μας το 1982. Εκείνην την περίοδο όλα τα τμήματα ήταν σε ανοδική πορεία και σε άνθηση.
Από αριστερά όρθιοι: Εφραιμίδης Δημ.- Βούζης Δημ.- Χανός Γ.- Δεληγιάννης Μιχ.- Παρδαλίδης Νίκος- Δεληγιάννη Βούλα- Καπετανίδης Χρήστος- Εφραιμίδου Νίκη- Κοντοστάθης Χρ.-Μαυρομάτης Παν.- Σιμσίρης Θεοδ.- Μπολιάκης Μιχ.-Σωτηρίου Τάκης (Αμαράλ)- Βασιλειάδης Στράτος(Αυστραλός)- Λεπτίδης Γιαννης
Καθιστοί: Καργούδης Κώστας- Δουλάμης Ζαχαρίας- Γιαννούτσος Γιάννης(πρόεδρος)- Παπανδρώνου Χρήστος- Μανδάνης Λευθέρης.

Σ.Ι.Φ.Α.

"Mεταφοραί ΣΙΦΑ". 

Η πλέον γνώριμη και παλιά μεταφορική εταιρεία της πόλης μας, από το 1959. Εδώ και περίπου 60 χρόνια πραγματοποιεί μεταφορές και μετακομίσεις σε όλον τον Έβρο αλλά, κατά κύριο λόγο, μεταφορές από και πρός Θεσσαλονίκη. 

Σ.Ι.Φ.Α. σημαίνει ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΦΟΡΤΗΓΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ .

Η πάνω φωτογραφία είναι από τα γραφεία της εταιρείας σε παλιό κτίριο απέναντι από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό (Καραολή και Δημητρίου), πρό 30 ετών περίπου. Το παλιό κτίσμα έχει κατεδαφιστεί και στην θέση του χτίστηκε πολυκατοικία. Παλαιότερα πολλές μεταφορές εντός του αστικού ιστού πραγματοποιούνταν με τα κλασσικά τρίκυκλα (όπως φαίνεται και στην φωτογραφία)

Κάτω ο αγαπητός Σωκράτης, γνώριμος μεταφορέας επί σειρά ετών στην εταιρεία. 

Στην 3η φωτό ο πλέον αναγνωρίσιμος και συμπαθής φίλος Γιάννης!

παραλιακή 1989

H παραλιακή μας λεωφόρος (Βασ.Αλεξάνδρου), σε μιά ασπρόμαυρη φωτογραφία του 1989, με φόντο τον φάρο...

στις κερκίδες το 1986

Κάποια Κυριακή του 1986, στις πάνω κερκίδες του σταδίου μας.
Οι φανατικοί φίλαθλοι της ποδοσφαιρικής ομάδας του Εθνικού πήραν θέση από νωρίς για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Ανελλιπώς έδιναν για πολλά χρόνια το "παρών" στις κερκίδες.
Από αριστερά: Βασιλειάδης Κυριάκος- Πετρίδης Γιώργος- (αείμνηστος) Μπαχαρούδης Γιώργος- Σιμσίρης Θόδωρος- Παπανδρώνου Χρήστος- (αείμνηστος) Καραγιαννίδης Στέλιος (Τζιλάριας)- (αείμνηστος) Δευτεραίος Άγγελος!!

"ο Μαέστρος και η σουρωμένη κομπανία"...

Μουσική εκδήλωση/συναυλία στον κινηματογράφο ΗΛΥΣΙΑ το 1980 από το (τότε) τοπικό ροκ μουσικό σχήμα  "ο Μαέστρος και η σουρωμένη κομπανία"! 
Διακρίνονται: μπροστά δεξιά ο Σάκης ο Μαέστρος, πίσω στα κρουστά ο Δημήτρης(Τάκης) Γκαϊταντζής, στο μέσο με το μπάσο ο Λάμπρος ο Καραπιπέρης και τέρμα αριστερά ο Χρήστος ο Αρμουτίδης.
Κι όμως εξακολουθούν (μετά από 38 χρόνια) οι περισσότεροι να ασχολούνται με την μουσική... 

Πασαλίκι 1930

Mιά σπάνια φωτογραφία του 1930 μπροστά από το Πασαλίκι.
Η παρέα φωτογραφίζεται έξω από τον ξύλινο φράχτη στο παγκάκι που υπήρχε μπροστά από το πασαλίκι. Στο συγκεκριμένο παγκάκι έχουν φωτογραφηθεί εκατοντάδες παλαιοί Αλεξ/πολίτες καθώς η οπτική του γωνία αποτελούσε ιδανική θέση (μαζί με το παγκάκι από την άλλην μεριά) για ένα επιτυχημένο φόντο.  
Όπισθεν η φωτογραφία αναγράφει   "Πασαλίκι 1930. Χαράλαμπος, Κομνηνός Πασχαλίδης, Κατίνα, Βάσω(;)Δέσποινα Αρβανιτίδου"

Ευτυχισμένο και δημιουργικό το 2018!!

Πανήγυρις Αγίας Αναστασίας Μάκρης 2017

Πανηγυρίζει αύριο Παρασκευή 22/12 ο Ι.Ναός της Αγίας Αναστασίας (της Φαρμακολυτρίας) στην Μάκρη.

Ένας Ι.Ναός-κόσμημα του τόπου μας από πνευματικής αλλά και αρχιτεκτονικής σκοπιάς.

Ο Ναός, με την σημερινή του μορφή, οικοδομήθηκε γύρω στο 1800 πάνω στα θεμέλια παλαιότερης εκκλησίας (πιο πιθανή χρονολογία τα τέλη του 10^ου αιώνα-αρχές 11^ου).

Αφιερώθηκε στην Αγία Αναστασία για να μην λησμονούν οι υπόδουλοι Έλληνες της περιοχής την πολυπόθητη Ανάσταση (που ήρθε τελικά μετά από 120 χρόνια, πολύ αργότερα από την υπόλοιπη Ελλάδα).

Τελευταία μεγάλη ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε το 1833-1834 επί Πατριαρχίας Νεοφύτου του Β’.  Στην συγκεκριμένη εκκλησία αδιαλείπτως, για πάνω από 200 χρόνια, τελείται Θεία Λειτουργία. Ποτέ δεν έπαψε να λειτουργεί, είτε όταν ήταν υπό Οθωμανική κυριαρχία, είτε κατά την διάρκεια των μετέπειτα πολέμων.

 Το 1836, γύρω από την συγκεκριμένη εκκλησία, διαδραματίστηκε το μαρτυρικό τέλος των 5 Νεομαρτύρων εκ Σαμοθράκης (ο ένας εξ αυτών, ο Μιχαήλ, αποκεφαλίσθηκε στην είσοδο της εκκλησίας). 

Ο Ι.Ναός διαθέτει πληθώρα ιερών κειμηλίων αλλά και θαυματουργών εικόνων, μεγάλης ιστορικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής αξίας.

στην "Ρεπορτάζ" τo 1989

Στην Disco "Ρεπορτάζ" (επί της Ε.Βενιζέλου, απέναντι από το ΚΤΕΛ στο υπόγειο που μέχρι πρόσφατα ήταν "λαϊκή αγορά ενδυμάτων") το 1989.
Ο (αείμνηστος) Κ. Καλπάκας με τον Γ. Μπράμο.

σ.σ. σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 6 χρόνια από τον θάνατο του Κ.Καλπάκα, λόγω μοιραίου ατυχήματος από πτώση, τον Γενάρη του 2012...

"Κόκκινα Βράχια"

Η γνωστή παραλία "Κόκκινα Βράχια" σε μιά φωτογραφία του 1980.

 Μιά αγαπημένη παραλία των παλιότερων Αλεξ/πολιτών καθώς, τότε, η καθαρότητα των νερών, το βοτσαλάκι στην παραλία, ο κλειστός όρμος, τα σχετικά βαθιά νερά (για βουτιές) αλλά και η μορφολογία του εδάφους (σε συνάρτηση με την παλαιότητα των δρόμων που έκανε απαγορευτική την μετάβαση στις μακρινότερες παραλίες της Μάκρης, των Δικέλλων και της Μεσημβρίας) κατέτασσαν την συγκεκριμένη ακτή στους πιό δημοφιλείς προορισμούς για μπάνιο.
Η ακτογραμμή και η εδαφική μορφολογία άλλαξε πολύ από τότε καθώς οι ισχυροί νοτιάδες και τα κύματα αλλάζουν χρόνο με τον χρόνο την μορφή της.

 Δυστυχώς παλαιότερα το σαθρό του εδάφους είχε κοστίσει την ζωή τουλάχιστον 2 λουομένων (σε διαφορετικές χρονικές περιόδους) όταν αναζητώντας σκιά (κάτω από τα βράχια) καταπλακώθηκαν από τόνους χώματος λόγω ξαφνικής κατολίσθησης.

Επάνω διακρίνεται το κτίσμα που κάποτε λειτουργούσε ως νυχτερινό κέντρο διασκέδασης "τα Κόκκινα Βράχια" αλλά και ως Ντίσκο "Red Rocks"...

καφέ ΣΕΡΑΝΟ 1995

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1995 στο Καφέ "ΣΕΡΑΝΟ" (για την ακρίβεια στις 17/12/1995). Το καφέ "ΣΕΡΑΝΟ" βρισκόταν επί χρόνια στην παραλία, απέναντι από τον Φάρο (δίπλα στην Pizza Roma εκεί που υπάρχει καφετέρια και παλιότερα τα παγωτά ΔΩΔΩΝΗ)

Στην φωτό: Πεταλάς Θανάσης- Φίλιππας Καραγιανόπουλος- Παναγιώτης Αγγελίδης (Μπάτης)  και μπάρμαν ο Λαγός!

συναυλία "Gravity"

 Χριστούγεννα του 2008. Στο πατάρι του καφέ/μπαρ "BALKAN" (σήμερα "ROOM 6") δίνει συναυλία η τοπική Rock μπάντα "Gravity" η οποία αποτελείται από τους: Καραπιπέρη Λάμπρο (μπάσο), Μπάμπη Κυριακίδη (κιθάρα), Ντραμς-κρουστά (Βασίλης Θεοδώρου-Μπίλλυς), Δημήτρης Γκαϊντατζής-Χριστίνα Μπατζιακούδη (φωνητικά)

"ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ"...

Το ξύλινο σκαρί "ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ", του Αλιευτικού Συν/σμού "Άγ.Νικόλαος", το 1960 στην παραλία της Αγίας Παρασκευής Μάκρης.

Εκείνα τα χρόνια, με τους υποτυπώδεις χωματόδρομους, η πρόσβαση στις παραλίες γινόταν μόνο με τις βάρκες και τα καραβάκια. Οι οικογένειες από την Αλέξ/πολη, την Μάκρη αλλά και από την Μαρώνεια επισκέπτονταν τις όμορφες παραλίες δια θαλάσσης. Μικροί μεγάλοι πάνω στις βάρκες...



φωτό: αρχείο Καμπανά Στρ.

βράβευση βουλγάρικης ομάδας

O Δήμαρχος Αλεξ/πολης Αναστάσιος Σουλακάκης (1979-1990) κατά την διάρκεια βραβεύσεως του αρχηγού βουλγαρικής ποδοσφαιρικής ομάδας, στο στάδιο "Φώτης Κοσμάς" (κάπου στις αρχές του '80). 

Ο δήμαρχος Σουλακάκης από το 1980 εκλέχθηκε μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ πράγμα που τον κινητοποίησε στο να συσφίξει τις σχέσεις μεταξύ των γειτονικών κρατών μέσω της αυτοδιοικητικής επαφής. Πολλές οι συναντήσεις με τους δήμους της Βουλγαρίας, εν μέσω "ψυχρού πολέμου" (Σόφια, Μπουργκάς, Χάσκοβο, Μπλαγκόεφγκραντ) που είχαν ως αποτέλεσμα τις εκατέρωθεν επισκέψεις.

Στην φωτό διακρίνουμε και τον Φώτη (Φωτάρας) Κεχαγιόγλου (αριστερά), τον τότε πρόεδρο της ΕΠΣ Έβρου Ανέστη Παπαδόπουλο, τον παράγοντα του Εθνικού Π. Κλώθο και τον Στράτο Βασιλειάδη (Αυστραλός)

το μνήμα του Σούχωρ

Η επιτύμβια στήλη του μνήματος του Βλάσιου Σούχωρ (1839-1907) στα παλιά νεκροταφεία της πόλης μας.
Ο Βλάσιος Σούχωρ υπήρξε επιφανής κάτοικος της πόλης μας και διετέλεσε πρόξενος της Αυστρουγγαρίας στο τότε Δεδέαγατς (ως επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας) διότι αν και Έλληνας στην καταγωγή (εκ Λέσβου) είχε αυστριακή υπηκοότητα. Εκείνην την εποχή ήταν σύνηθες φαινόμενο όποιος επιφανής κατείχε περίοπτη θέση σε μια περιοχή να διατελεί και υποπρόξενος της χώρας αυτής που ήταν υπήκοος. Δωρεά του Σούχωρ είναι και τα δύο μεγάλα κωδωνοστάσια (καμπαναριά) του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Νικολάου.

Νιγρίτα - Εθνικός

Αναμνηστική φωτογραφία λίγο πριν τον αγώνα του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος 2003-2004 της Δ' Εθνικής, μεταξύ της Νιγρίτας και του Εθνικού Αλεξ/πολης, στο στάδιο "Φώτης Κοσμάς".
Ο αρχηγός της Νιγρίτας φωτογραφίζεται μαζί με τους διαιτητές και τον αρχηγό του Εθνικού Αθ. Παπαράδη (σημερινό προπονητή της ομάδος).

ΕΝΩΣΙΣ 1970-71

Φωτογραφία της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας "ΕΝΩΣΙΣ", (αγωνιστική περίοδος 1970-71), η ζωή της οποίας κράτησε μόνο 2-3 χρόνια.  

Η "ΕΝΩΣΙΣ" προέκυψε από την συγχώνευση της ποδοσφαιρικής ομάδας του Εθνικού Αλεξ/πολης (που εκείνην την περίοδο αγωνιζόταν στην Β' Εθνική) και της ανενεργής "ΔΟΞΑΣ" (είχε παύσει να αγωνίζεται προ διετίας περίπου την αγων.περίοδο 1968-69).

 Ο τότε υπουργός αθλητισμού της δικτατορίας Κ.Ασλανίδης με νόμο διέλυσε την ποδοσφαιρική ομάδα του Εθνικού ώστε μαζί με τα όποια "απομεινάρια" της "ΔΟΞΑΣ" να προκύψει μιά νέα ομάδα. Η νέα ομάδα συνέχισε να αγωνίζεται στην Β' Εθνική αλλά μετά από 2 χρόνια περίπου αυτοδιαλύθηκε καθώς αποχώρησε η συντριπτική πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών, που ανήκαν στο δυναμικό του Εθνικού, και ξεκίνησε η ομάδα του Εθνικού πάλι από την Γ' Ερασιτεχνική. Οι λοιποί παίκτες διασκορπίστηκαν σε διάφορες ομάδες ή σταμάτησαν εντελώς να αγωνίζονται.

Κατόπιν, τα μετέπειτα χρόνια (και συγκεκριμένα το 1975), δημιουργήθηκε το "αντίπαλο δέος" της πόλης, η ομάδα του "ΑΛΕΞ". 

Στην φωτό (από πάνω αριστερά):

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΥΑΓΓ.-ΠΑΤΣΙΔΗΣ ΒΑΣ.-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣ.-ΚΟΥΚΟΥΡΑΒΑΣ ΔΑΜ.-ΣΙΑΤΡΑΣ ΔΗΜ.-ΒΑΛΚΑΝΗΣ ΤΑΣΟΣ-ΚΙΝΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝ.-ΔΑΜΙΑΝΟΓΛΟΥ ΤΑΚΑΣ- ΜΑΛΓΑΡΙΝΟΣ ΑΘΑΝ.- ΘΩΜΑΪΔΗΣ ΠΑΡΑΣΚ.

κάτω:

 ΚΑΡΥΩΤΙΔΗΣ ΣΑΚΗΣ- ΤΣΙΡΟΥΔΗΣ ΞΕΝΟΦ.- ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ ΚΩΣ.- ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡ.- ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΙΔΗΣ ΜΑΚΗΣ- ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΗΣ ΒΑΚΗΣ

προεδρική φρουρά 1971

 Απρίλιος 1971, η προεδρική φρουρά σε παράταξη λίγο πριν την αλλαγή στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. 
Ανάμεσά τους και 2 Αλεξανδρουπολίτες (2η και 3η φωτό). Ο Χατζηχρήστος Αθανάσιος και ο (αείμνηστος) Ελευθεριάδης Στέφανος.

μετά από 62 χρόνια...

 Απολλωνιάδα 1953. Στην αυλή του σπιτιού φωτογραφίζονται τα κορίτσια με τους πιτσιρικάδες.

Μετά από 62 χρόνια, το 2015, οι πιτσιρικάδες της φωτογραφίας ξανασυναντιούνται για ακόμη μία αναμνηστική φωτογραφία, με φόντο την Ακαδημία μας.

Χατζηιωάννου Ιωάννης, Μιχαηλίδης Τριαντάφυλλος, Διαμαντάκης Βασίλης.

 Να είναι γεροί και μετά από 30 χρόνια...

                         Καλό δεκαπενταύγουστο και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού...

παράδοση εικόνας

Πλήθος κόσμου αναμένει την εικόνα της Παναγίας της Τριφώτισσας στο λιμάνι μας, τον Μάϊο του 2013 (αναπαράσταση παράδοσης της εικόνας από τους προγόνους μας δια θαλάσσης)

γάμος Αθανασίου Μανιά

Ο αείμνηστος έμπορος Αθανάσιος Μανιάς, από τις πολύ παλιές οικογένειες της πόλης μας, και η εκλεκτή της καρδιάς του Δέσποινα Αντύπα, στέλνουν την φωτογραφία τους, ως νεόνυμφοι, στην επίσης γνωστή οικογένεια της πόλης (του εμπόρου) Δημητρίου Ζαφειριάδη. Ημερομηνία αφιέρωσης η 24^η Δεκεμβρίου 1937.
 Ένα δείγμα που μαρτυρεί με πόση επιμέλεια και κομψότητα ντυνόταν την εποχή του μεσοπολέμου οι νεόνυμφοι...








από αρχείο Θ.Ορδουμποζάνη

γάμος στην Χώρα

Γάμος στην Χώρα Σαμοθράκης το 1948. Καλεσμένοι και οργανοπαίχτες κατεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας (Κοίμηση της Θεοτόκου). Σε πρώτο πλάνο, με το βιολί, ο Κυριάκος Στεργίου.

Eνθύμια βαφτίσεων...

 «Στον αγαπημένο μου νουνό, μικρόν ενθύμιον» γράφει πίσω από τη φωτογραφία που στέλνει στον νουνό του Δημήτριο Ζαφειριάδη (γνωστό έμπορο του Δεδέαγατς και της Αλεξανδρούπολης μετέπειτα), ο Λάκης Παπανικολάου (της γνωστής παλιάς οικογένειας που είχε μετοχές στον αλευρόμυλο του Πρωτόπαπα. Και η ημερομηνία «Δεδέαγατς 22 Ιανουαρίου 1922». Αν και είχε δημοσιευθεί από τον Σεπτέμβριο του 1921 η απόφαση μετονομασίας του Δεδέαγατς ως Αλεξανδρούπολη, οι κάτοικοι της πόλης εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ακόμη την παλιά ονομασία.

 Φαίνεται ότι υπήρχε έθιμο από παλιά να στέλνουν φωτογραφίες τα βαπτιστικά στους Νονούς τους. Άλλη μία φωτογραφία μικρού που στέλνεται στους σεβαστούς Νονούς του, την 10η   Φεβρουαρίου 1921 από το Δεδέαγατς.

http://www.ordteo.gr/

Σαμοθράκη 2008...

πρωτομαγιά 1990

Πρωτομαγιά του 1990. Οι φίλοι και συμμαθητές της Γ' Λυκείου (ΕΠΛ) εκδράμουν στον δημοφιλή προορισμό της Δαδιάς και συγκεκριμένα στις "3 βρύσες".
Νίκος Τσέρος- Αλέκος Χαρτοματζίδης- Βασίλης Βασδέκης- Χρήστος Γκουργκούνης- Τόλης Τερζής.

Άνοδος 1949 και τα καταστήματά της...

Μιά φωτογραφία της Ανόδου το 1949  (14ης Μαϊου και Λ.Δημοκρατίας γωνία)
Από αριστερά διακρίνεται το καφενείο "Κέντρον" και δίπλα του το φαρμακείο του Φαράτση (πριν μεταφερθεί απέναντι στην γωνία)
Από δεξιά (στην γωνία που κάποτε ήταν η Τρ.Πίστεως) διακρίνεται το καφενείο του Μαρκάκη (για μιά περίοδο , από πάνω , είχε τα γραφεία του ο Εθνικός. Όλο το οικοδόμημα ανήκε στον γνωστό μας Σερμπέτη), δίπλα το ραφείο του Μ.Παπουτσέλη, το τυπογραφείο του Αγγλιά, τα ψιλικά του Λύρου, το βιβλιοχαρτοπωλείο του Ράγκου (κατόπιν υφάσματα) και η ταβέρνα του Κουτσουρά -η θρυλική ταβέρνα 5Φ (Φίλε Φέρε Φίλους Φάε Φύγε...) που αργότερα μεταφέρθηκε στην Λ.Δημοκρατίας (τώρα έχει τους καφέδες ο Δαμιανίδης).
Πιό πίσω ήταν ένα οικόπεδο (αγοράστηκε από έναν Αρμένο συμπολίτη μας) και στην γωνία ο Βαφειάδης.

ομάδα Αναγνωστόπουλου

Αγωνιστική περίοδος 1987-88.
Όλη η ομάδα στίβου του Εθνικού με προπονητή τον Βασίλη Αναγνωστόπουλο, στο Εθνικό μας στάδιο.
Από πάνω αριστερά:
Κολτσίδου,  -  , Παπανδρώνου Ρένα, Κοσμίδου Λίνα, Τσιουλπά Τζένη, Πρίμπος Παναγιώτης, Γκαϊτατζής, Ποντισίδης Γιώργος, Καρυπίδης Χρήστος,  -  , Τερζής Τόλης.
Κάτω:
Δαμπουδάνη Δέσποινα, Βαλλάντω, Οικού Έφη,  -  ,  -  , Βασίλης Αναγνωστόπουλος, Χαρανά Αλεξία, Αϊτατόγλου Χρήστος, Ανέστογλου, Γκουργκούνης Χρήστος.

πανθρακικοί αγώνες 1988

Πανθρακικοί αγώνες στίβου Παμπαίδων στο εθνικό μας στάδιο (Φώτης Κοσμάς) την Άνοιξη  του 1988.  Οι δύο αθλητές του Εθνικού φωτογραφίζονται με τα χρυσά τους μετάλλια.
Αριστερά ο Καρυπίδης Χρήστος (1ος στα 400 μέτρα μετ'εμποδίων) και δεξιά ο Χρήστος Γκουργκούνης (1ος στα 400 μέτρα).

Αλεξανδρούπολη 1963

Μιά όμορφη αεροφωτογραφία βγαλμένη στις 28/12/1963.
Η δυτική μεριά της πόλεως απλώνεται μπροστά μας. Υπέροχα μικρά σπιτάκια με αυλές και πράσινο δίνουν την εικόνα μιάς ανθρώπινης πόλης.
Διακρίνεται το Ταχυδρομείο. Ανάμεσα σε Ταχυδρομείο και Νομαρχία βρισκόταν το φαρμακείο του Φαράτση και η Κλινική του Πεσσάχ. Πιό πίσω ήταν η κατοικία του εκάστοτε Στρατηγού (τώρα νηπιαγωγείο για τα παιδιά των Στρατιωτικών) και πιό πάνω το σπίτι του Σοφιανόπουλου (κτίριο της ΤΥΔΚ με τις καμάρες).Λίγο πιό μπροστά είναι η οδός Ψαρρών με το κτίριο της Εποπτείας Εμπορίου (τώρα εκεί βρίσκεται ουζερί) , πιό πάνω το τετράγωνο του Παπαθανάση και ακόμα πιό πάνω το κτίριο που βρίσκεται το "Καμπυλόγραμμο". Παραλιακά (δίπλα από το Ταχυδρομείο) ξεχωρίζει το κτίριο των

1ο νηπιαγωγείο 1957

Αναμνηστική φωτογραφία των γονέων (ενδεχομένως και άλλων καλεσμένων από κάποια επιτροπή) και των μικρών μαθητών του 1ου Νηπιαγωγείου Αλεξανδρουπόλεως στις 24-4-1957. Όλα τα πιτσιρίκια φορούνε τις χαρακτηριστικές ποδιές της εποχής και σηκώνουν το χέρι για να μιλήσουν...

πασαλίκι

Ακόμη μία ασπρόμαυρη μεταπολεμική φωτογραφία από το ξύλινο "πασαλίκι" που δέσποζε στην παραλιακή μας λεωφόρο.






από έκδοση για τα 100χρονα της πόλης

στον ναύσταθμο του Πόρου

O Μανώλης Καρδαμήλας κατά την διάρκεια της θητείας του στο Πολεμικό μας Ναυτικό, στον ναύσταθμο του Πόρου,  λίγο πριν την έναρξη του πολέμου, τον Οκτώβριο του 1940. Στο μέσον με τα λευκά ο ίδιος ενώ οι υπόλοιποι στην φωτογραφία επίσης με καταγωγή από την περιοχή μας. Ο ψηλός είναι ο κουμπάρος και φίλος του Μανώλη, ο Λεωνίδας Χατζηχρήστος.

ράλλυ - αντίκα

Καλοκαίρι του 2002. Ο Αυστραλός ραλίστας Τζόε Κάουντο συμμετέχει στο ράλλυ/αντίκα Λονδίνο-Αυστραλία με ένα citroen SM του 1967 (με μηχανή mazzerati). Κατά την διάρκεια του αγώνα, κι ενώ βρισκόταν στην περιοχή μας, του παρουσιάζεται ένα μηχανικό πρόβλημα. Καθώς τότε δεν υπήρχε Εγνατία οδός, αναγκαστικά πέρασε μέσα από την πόλη μας. Για καλή του τύχη είδε το συνεργείο της citroen (του Βεγλεκτσή) και αμέσως πήγε για τα περαιτέρω. Τα παιδιά του συνεργείου κινητοποιήθηκαν και βρήκαν άμεσα τα ανταλλακτικά ώστε να μην χάσει χρόνο ο Τζόε, ο οποίος έμεινε κατενθουσιασμένος από την περιποίηση και την εξυπηρέτηση.
Στην φωτογραφία ο Τζόε Κάουντο με το αγωνιστικό του αμάξι και τους τότε εργαζόμενους στο σέρβις, Γιώργο Κατιρτζίδη και Παναγιώτη Μεταξούδη.